معنی راست اندازی - جستجوی لغت در جدول جو

راست اندازی

لغت نامه دهخدا

آنکه تیر را درست به نشانه می زند، تیرانداز ماهر، برای مثال ز غمزه تیر و از ابرو کمان ساز / همه باریک بین و راست انداز (نظامی۲ - ۱۷۶)

فرهنگ فارسی عمید

دست اندازی

دست درازی و تجاوز به مال و جان کسی

فرهنگ فارسی عمید

راست انداز

(فَ بَ تَ / تِ)

که مستقیم افکند. مقابل کژانداز، آنکه تیر مستقیم بنشانه رساند. که مستقیم بر هدف زند. کسی که تیر را بهدف بزند. مجازاً تیرانداز قابل:
ز غمزه تیر و از ابرو کمان ساز
همه باریک بین و راست انداز.
نظامی.
، صفت گستهم فرزند نوذر از پهلوانان داستانی ایران باستان: دیگر پسر نوذر بود پدر طوس و گستهم راست انداز. (مجمل التواریخ و القصص ص 27)

لغت نامه دهخدا

دست اندازی

(دَ اَ)

تجاوز. غارت. تاراج. تطاول. تصرف بیجا. تعدی. تجاوز به مال و جان کسی. دست درازی.
- دست اندازی کردن، تجاوز کردن. تعدی کردن

لغت نامه دهخدا